Όμιλος Θεατρικής & Μουσικής Παιδείας: "Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου" (2019)

"Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου" (2019)

Λίγα λόγια...

Το έργο του Βιζυηνού, «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου», γράφεται το 1883. Τυπικά θεωρείται διήγημα, αλλά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μικρό μυθιστόρημα, καθώς συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά του πολύμορφου, του πολυδιάστατου και του πολυπρόσωπου.

Ο τίτλος θέτει ένα αίνιγμα. Η λύση του δίνεται μέσα από την πλοκή της ιστορίας και ανατρέπει τις προσδοκίες του αναγνώστη. Αναζητείται, λοιπόν από την οικογένεια του Βιζυηνού ο δολοφόνος του μεγαλύτερου αδερφού του, Χρηστάκη, που δολοφονήθηκε στη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου.

Η ιστορία ξεκινά στην Κωνσταντινούπολη όπου ο αφηγητής συναντά την μητέρα του και τον αδερφό του Μιχαήλο, σε ένα ξενοδοχείο της πόλης ερχόμενος από την Ευρώπη, όπου σπούδαζε. Η μητέρα και ο Μιχαήλος υποδέχονται με μεγάλη χαρά τον Γιωργή, την ίδια στιγμή όμως η ενθύμηση του χαμού του Χρηστάκη φορτίζει το όλο σκηνικό. Από αυτό το σημείο αρχίζει από τη μάνα η εξιστόρηση των γεγονότων, που αφορούν τη δολοφονία του μεγάλου της γιου, καθώς ο Γιωργής δεν γνωρίζει ακριβώς τα συμβάντα εξαιτίας της απουσίας του στο εξωτερικό. Στο διήγημα παρεμβάλλεται η ιστορία του Τούρκου Κιαμήλ, ο οποίος βαριά άρρωστος περιθάλπεται από τη μάνα του Γιωργή, όσο εκείνος λείπει.

Η αφήγηση γίνεται σε α΄ πρόσωπο, ενώ ο αφηγητής χρησιμοποιεί καθαρεύουσα στα αφηγηματικά μέρη και δημοτική στα διαλογικά. Ο χρόνος της υπόθεσης καλύπτει τέσσερις εβδομάδες στην Πόλη, η διάρκεια όμως του αφηγηματικού χρόνου είναι έξι χρόνια και οργανώνει λογικά και αιτιατά τα γεγονότα στο παρελθόν.

Τα πολλαπλά επίπεδα, η αφηγηματική πλοκή, η δυναμική παρουσίαση των χαρακτήρων και οι μεταξύ τους σχέσεις κάνουν εμφανή στο έργο τα στοιχεία της τραγωδίας: τέλειος μύθος, δράση, έλεος και φόβος με μέτρο.

Γι’ αυτό ακριβώς το συγκεκριμένο διήγημα κατέχει σημαντική θέση όχι μόνο μέσα στο έργο του Βιζυηνού αλλά και μέσα στη νεοελληνική διηγηματογραφία γενικότερα, γιατί προχωρά ένα βήμα παραπέρα από τα υπόλοιπα ηθογραφικά διηγήματα της εποχής του.

Συμμετέχουν οι μαθητές:

Γεωργία Κούρτη: Δεσποινιώ, μάνα των Χρηστάκη, Γιώργη και Μιχαήλου στο παρόν

Μυρτώ Σαριδάκη: Δεσποινιώ, μάνα των Χρηστάκη, Γιώργη και Μιχαήλου στο παρελθόν

Κώστας Κουφάκης: Χρηστάκης, ο πρωτότοκος γιος που δολοφονήθηκε, αδερφός του Μιχαήλου και του Γιωργή

Γιώργος Μαρκουλιδάκης: Γιωργής, αφηγητής, ο μεσαίος γιος, αδερφός του Μιχαήλου και του Χρηστάκη

Κωστής Τζανιδάκης: Μιχαήλος, ο μικρότερος γιος, αδερφός του Χρηστάκη και του Γιωργή

Ελευθερία Τσακπίνη: Τουρκάλα, μητέρα του Κιαμήλ και του Εφέντη

Γιώργος Τζανιδάκης: Εφέντης, ανακριτής, γιος της τουρκάλας, αδερφός του Κιαμήλ

Χρήστος- Κων/νος Στεφανάκης: Κιαμήλ, γιος της τουρκάλας, αδερφός Εφέντη

Χαρίλαος Παπαδογιάννης: Λαμπής, ταχυδρόμος, υιός του Μητάκου

Μαρία Κάβουρα: Λουής, υπάλληλος του ξενοδοχείου όπου διαμένει ο Γιωργής

Πηνελόπη Μελισσουργού: Τσιγγάνα

Μιχάλης Πλουμιστός: Διαβάτης

Αναστασία Μαρκουλάκη: Παιδί Ελένη Καλαϊτζάκη: Μυλωνάς

Χορός: Δήμητρα Καλαϊτζιδάκη, Ελένη Καλλονάκη, Εμμανουέλλα Κανδεράκη, Αθηνά Κωστοπούλου, Αναστασία Μαρκουλάκη, Βαγγελιώ Μικεδάκη, Εύη Μπουραλέξη, Μαρία Παπαγιαννάκη, Μιχάλης Πλουμιστός, Μαριάννα Τομζά

Τραγουδούν: Μαρία Κάβουρα, Δήμητρα Καλαϊτζιδάκη, Αθηνά Κωστοπούλου, Αναστασία Μαρκουλάκη, Μαρία Παπαγιαννάκη.

Παίζουν κιθάρα οι: Δήμητρα Καλαϊτζιδάκη, Βαγγελιώ Μικεδάκη

Διδασκαλία χορωδίας: Κατερίνα Σαραντινού

Εμψυχώτριες χορωδίας: Δήμητρα Καλαϊτζιδάκη, Αθηνά Κωστοπούλου

Χορογραφίες: Μαρία Κάβουρα, Στέλλα Πενθερουδάκη

Υποβολείο: Φιορίντα Πρενιάσι

Floor manager: Γεωργία Τρουλλινού

Σκηνικά: Μιχάλης Μαρκουλιδάκης

Κοστούμια: Άννα Κατσοπρινάκη, Ζωή Μελισσουργού

Φροντιστήριο: Άννα Κατσοπρινάκη, Ευγενία Λινοξυλάκη

Φωτογραφίες: Χρύσα Καπνιά, Λευτέρης Μαριδάκης, Μαρία Δαφνομήλη, Σοφία Δαφνομήλη, Γεωργία Ντουμανά, Αντιόπη Πλουμιστού

Αφίσα: Γιώργος Μαρκουλιδάκης